Chirurgia klatki piersiowej

Chirurgia klatki piersiowej – zwana również torakochirurgią, jest działem medycyny zajmującym się leczeniem operacyjnym i diagnostyką chorób narządów klatki piersiowej.

Jej zakres obejmuje choroby ściany klatki piersiowej (wrodzone zniekształcenia, guzy i obrażenia urazowe), przepony (przepukliny, urazy), śródpiersia (rozedma, guzy i stany zapalne), przełyku (guzy, zmiany łagodne), tchawicy (zwężenia, nowotwory, wady wrodzone), płuc i opłucnej (nowotwory, ropnie, gruźlica, odma, rozedma i zmiany zapalne). Spoza kompetencji torakochirurgii został wyłączony jeden z najważniejszych narządów organizmu człowieka, jakim jest serce.

Obecnie najczęstszym obiektem operacyjnym torakochirurgów jest rak płuca, który w Polsce stanowi najczęstszy nowotwór złośliwy u mężczyzn (21,4 % wszystkich nowotworów) i drugi, co do częstości w populacji kobiet (8,5%).

Współczesna torakochirurgia wykorzystuje do diagnostyki i leczenia metodę tradycyjnego otwarcia klatki piersiowej (torakotomię), sternotomię, mediastinoskopię (mikroskopowa weryfikacja zmian patologicznych śródpiersia), torakoskopię, punkcję i drenaż jamy opłucnowej oraz wideotorakoskopię. Ta ostatnia technika operacyjna wykorzystuje użycie toru wizyjnego w torakoskopii w połączeniu z nowoczesnym instrumentarium. Operację tą metodą wykorzystuje się w przypadku nawracającej odmy opłucnowej, ropniakach i krwiakach opłucnej, przy zmniejszeniu objętości płuc w rozedmie, przy usuwaniu łagodnych guzów śródpiersia, wycięcie okienka osierdziowego w przypadku gromadzenia się płynu w worku osierdziowym.

Konsultantem krajowym do spraw chirurgii klatki piersiowej jest prof. dr hab. Tadeusz Orłowski z Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc przy Klinice Chirurgii w Warszawie.