Chirurgia dziecięca

Chirurgia dziecięca to podspecjalność chirurgii, która została wyodrębniona po II wojnie światowej, kiedy nastąpił szybki rozwój nauk medycznych. Obecnie należy do podstawowych specjalności lekarskich.

Odrębność chirurgii dziecięcej od chirurgii osób dorosłych wynika z faktu, że dziecko, a tym bardziej noworodek, nie jest„"małym człowiekiem" lecz niedojrzałym pod względem anatomicznym i fizjologicznym organizmem. Odmienność tej specjalności przejawia się w różnorodności chorób specyficznych dla wieku dziecięcego oraz występowaniu wad wrodzonych dotyczących każdego z układów organizmu.

Do wad rozwojowych podlegających leczeniu operacyjnemu należą: torbiele i przetoki szyi, atrezja przełyku, wrodzona przepuklina przeponowa, klatka piersiowa lejkowata, klatka piersiowa kurza, przetoka przełykowo-tchawicza, gruczolakowatość torbielowata płuc, rozedma płatowa, sekwestracja płuc, rozszczep tchawiczo-przełykowy, torbiele bronchogenne klatki piersiowej, zarośnięcie jelita, niedrożność smółkowa jelit, zaburzony zwrot jelit, martwicze zapalenie jelit, choroba Hirschprunga, wgłobienie jelita, przerostowe zwężenie odźwiernika, zarośnięcie dróg żółciowych, torbiele przewodu żółciowego wspólnego, wytrzewienie wrodzone, przepuklina sznura pępowinowego.

Poza operacjami wad wrodzonych chirurdzy dziecięcy stykają się z innymi przypadkami chirurgicznymi występującymi u dzieci tj.: uchyłek Meckela, ostre zapalenie wyrostka robaczkowego, przepuklina pachwinowa, wodniak jądra, skręt jądra, skręt przypadku jądra, zapalenie jądra, zapalenie najądrza, stulejka, załupek.

Konsultantem krajowym do spraw chirurgii dziecięcej jest obecnie prof. dr hab. n. med. Piotr Kaliciński z Kliniki Chirurgii Dziecięcej i Transplantologii z Instytutu Pomnik - Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie.