Neurochirurgia

Neurochirurgia to dziedzina medycyny na pograniczu chirurgii i neurologii zajmująca się diagnostyką i leczeniem operacyjnym chorób układu nerwowego (mózgu, kręgosłupa, rdzenia kręgowego i nerwów obwodowych) oraz bezpośrednio otaczających go struktur.

Do chorób, wymagających leczenia neurochirurgicznego należą: uszkodzenia urazowe, nowotwory (oponiaki, glejaki, wyściółczaki, chłoniaki mózgu), wady naczyniowe (naczyniaki, tętniaki), wady wrodzone i rozwojowe (przepukliny mózgowe, rozszczepy kręgosłupa, kraniosynostoza, zespół Arnolda i Chiariego), zmiany zwyrodnieniowe układu nerwowego, zespoły ucisków nerwów obwodowych, padaczka, wodogłowie, ból przewlekły, ruchy mimowolne, a także choroby pozaczaszkowych odcinków tętnic zaopatrujących mózg.

Nowoczesne metody obrazowania układu nerwowego, za pomocą angiografii cyfrowej, tomografii komputerowej, tomografii rezonansu magnetycznego, pozytonowej tomografii emisyjnej PET, czy tomografii emisyjnej pojedynczego fotonu SPECT wpłynęły na większe możliwości diagnostyczne schorzeń układu nerwowego, gdyż ograniczeniem w tej specjalności jest brak możliwości badania palpacyjnego, czy badania wzrokiem z powodu sztywności czaszki.

Najnowszym osiągnięciem neurochirurgii są operacje endoskopowe mózgu z użyciem neuronawigacji, pozwala ona na przeprowadzenie skomplikowanych operacji z dużo mniejszym ryzykiem powikłań oraz zminimalizowanie uszkodzenia śródoperacyjnego, znacznie zmniejsza inwazyjność zabiegu i jest bardzo precyzyjna. Możliwe są również operacje endoskopowe kręgosłupa - selektywna endoskopowa discektomia metodą YESS (SED/YESS) służy do usunięcia przepukliny, protruzji lub dyskopatii.

Do małoinwazyjnych metod leczenia w neurochirurgii należy też przezskórna termiczna dekompresja dysku (PTDD – Percutaneous Thermal Disc Decompression), dzięki której uzyskuje się znaczne obniżenie ciśnienia w dysku, bez ingerencji w kanał kręgowy, nie ma też możliwości uszkodzenia worka oponowego rdzenia, czy korzeni rdzeniowych.