Rola snu w powrocie do zdrowia po udarze

Pomimo postępu w zrozumieniu patofizjologii udaru i stanu wiedzy w zakresie ostrego leczenia pacjentów dotkniętych udarem, a także późniejszego szkolenia neurorehabilitacyjnego, udar pozostaje najczęstszą neurologiczną przyczyną długotrwałej niepełnosprawności w wieku dorosłym. Aby zwiększyć niezależność i dobre samopoczucie pacjentów po udarze, konieczne jest zatem rozważenie i opracowanie nowych strategii i podejść terapeutycznych. Zakładamy, że sen może odgrywać kluczową rolę w neurorehabilitacji po udarze. W ciągu ostatnich dwóch dekad pojawiły się przekonujące dowody na główną funkcję snu w neuroplastyczności i reorganizacji sieci neuronowej leżących u podstaw uczenia się i pamięci. Trening i nauka nowych umiejętności motorycznych oraz zdobywanie wiedzy może modulować cechy późniejszego snu, co dodatkowo może poprawić wydajność pamięci. Podczas gdy zdrowy sen wydaje się wspierać neuroplastyczność, co skutkuje poprawą uczenia się i pamięci, zaburzony sen po udarze u zwierząt i ludzi może upośledzać wynik udaru. Ponadto zaburzenia snu, takie jak zaburzenia oddychania podczas snu, bezsenność i zespół niespokojnych nóg, są częste u pacjentów po udarze i wiążą się z gorszymi wynikami rekonwalescencji. Badania badające ewolucję zmian snu po udarze sugerują, że zmiany te mogą również odzwierciedlać reorganizację sieci neuronowej leżącą u podstaw powrotu do zdrowia funkcjonalnego. Badania eksperymentalne i kliniczne dostarczają dowodów na to, że farmakologiczna promocja snu u gryzoni i leczenie zaburzeń snu u ludzi poprawia wyniki funkcjonalne po udarze. Łącznie istnieje coraz więcej dowodów na to, że sen stanowi „stan plastyczności” w procesie powrotu do zdrowia po udarze niedokrwiennym. Jednak aby przetestować kluczową rolę snu i zaburzeń snu w powrocie do zdrowia po udarze i lepiej zrozumieć podstawowe mechanizmy molekularne, konieczne są badania eksperymentalne i szeroko zakrojone badania prospektywne u ludzi. Skutki warunków szpitalnych, takich jak dostosowywanie warunków oświetlenia do rytmu snu i czuwania pacjentów lub leków wspomagających sen i nieinwazyjnej stymulacji mózgu w celu promowania plastyczności neuronalnej i powrotu do zdrowia po udarze, wymagają dalszych badań. Jakościowy sen ma wiele zalet, szczególnie dla osób, które przeżyły udar. Dobry sen w nocy wspomaga neuroplastyczność, zdolność mózgu do restrukturyzacji i tworzenia nowych połączeń neuronowych w zdrowych częściach mózgu, umożliwiając osobom, które przeżyły udar, ponowne nauczenie się ruchów i funkcji. Osoby, które spały krócej niż 7 godzin lub 8–9 godzin, nie miały większego ryzyka udaru niż osoby, które spały 7–8 godzin. Co ważne, osoby, które spały dłużej niż 9 godzin i drzemały przez ponad 90 minut dziennie, miały o 85% większe ryzyko udaru niż osoby, które spały i drzemały umiarkowanie.