Transanalna mikrochirurgia endoskopowa

W 1983 roku niemiecki chirurg dr Gerhard Buess zapoczątkował transanalną endoskopową mikrooperację (TEM), co rewolucjonizowało sposoby usuwania zmian odbytniczych. TEM jest wykonywana przezodbytowo przy użyciu specjalnie zaprojektowanych narzędzi mikrochirurgicznych. Techniką TEM można usunąć również zmiany umiejscowione wysoko w jelicie, co wcześniej było możliwe jedynie podczas operacji przez powłoki brzuszne. Pacjenci po TEM nie potrzebują długiego czasu rekonwalescencji i komplikacje pojawiają się nie tak często, jak ma to miejsce po tradycyjnych lub laparoskopowych operacjach. W przypadku nawrotów mogą być wykonane wszystkie typy operacji (TEM, laparoskopia lub operacja przez powłoki brzuszne). Jednakże technika TEM nie zyskuje popularności zbyt szybko, głównym powodem są jej wysokie koszty, potrzeba bardzo specjalistycznego sprzętu, ale jest to obecnie uznana technika, polecana w szczególności w przypadku starszych i niepełnosprawnych pacjentów. Gastroenterolodzy powinni znać właściwości i wskazania TEM i pamiętać o tej metodzie podczas wybierania właściwej terapii chirurgicznej dla pacjentów z gruczolakami odbytnicy. Rozległe operacje przezpowłokowe mogą nieść za sobą wiele komplikacji, jak dysfunkcja pęcherza, czy problemy z erekcją, co może obniżyć komfort życia pacjentów. Dlatego pacjenci powinni zostać ostrzeżenie przed wszystkimi możliwymi komplikacjami. W przypadku operacji konwencjonalnej i laparoskopowej może pojawić się ryzyko wyłonienia stomii, kolonostomii permanentnej w przypadku operacyjnego usunięcia odbytu, lub czasowej w przypadku ileostomii lub stomii w wyniku wycięcia przedniego odcinka odbytnicy. W przypadku stomii czasowej, pojawia się potrzeba kolejnej operacji w celu jej usunięcia, a każda operacja niesie za sobą dodatkowe ryzyko. Ponadto stała stomia może być ciężka do zaakceptowania przez pacjenta i trudna do poradzenia sobie z nią na co dzień. TEM jest łatwa do przyswojenia przez chirurgów mających już dodatkowe zdolności laparoskopowe. Jest to technika laparoskopowa, ale możliwa do wykonania na bardziej ograniczonym polu powierzchni. Chirurg może szybko nauczyć się TEM, ponieważ nie potrzebuje wykonania tego zabiegu na zbyt dużej liczbie pacjentów. W centrach medycznych jest coraz więcej pacjentów, którzy mogą być operowani techniką TEM, co umożliwia ćwiczenie umiejętności przez lekarzy. Specjalistyczny sprzęt do TEM składa się z sigmoidoskopu o średnicy 4 cm, sterioskopu, automatycznych kleszczy laparoskopowych, laparoskopowej diatermy lub uszczelki naczyniowej, laparoskopowej końcówki nawadniająco-ssącej, wszystkie te elementy połączone są ze zsandardowym zestawem do laparoskopii, włącznie ze źródłem gazu, światła i monitorem o wysokiej rozdzielczości. Przed operacją zalecane jest całkowite przygotowanie jelita. Cały zabieg przeprowadzany jest w pozycji liotomijnej, przezodbytowo, jeżeli nie istnieje ryzyko wystąpienia przezbrzusznej perforacji jelita. W większości przypadków używa się znieczul.enia ogólnego, jednak tu autor i wielu innych specjalistów używa znieczulenia podpajęczynówkowego. TEM jest możliwością małoinwazyjnego, w porównaniu do operacji tradycyjnych, usunięcia polipów odbytnicy i guzów we wczesnym stadium. Jest operacją oszczędzającą w przypadku wycinania dużych bądź siedzących guzów jelita grubego. Pacjenci mogą uniknąć ryzyka rozległej operacji. TEM może być również wykonane jako krótki zabieg bez znieczulenia ogólnego, więc bez komplikacji, zmniejszając urazowość i śmiertelność zabiegów. TEM może być metodą pierwszego rzutu w przypadku złośliwych transformacji i nawrotów, nie wykluczając radykalnej operacji. Korzyści z TEM dla pacjentów z powodu uniknięcia radykalnej operacji to: brak dużego cięcia, brak kolostomii, mniej bólu, szybsza rekonwalescencja i krótsza hospitalizacja.