Jak powstaje zespolenie trzustkowo-żołądkowe podczas laparoskopowej operacji Whipple'a z użyciem robota

Zaproponowana metoda tworzenia zespolenia trzustkowo-żołądkowego w laparoskopowych resekcjach trzustki i dwunastnicy, z użyciem robota, obejmowała założenie szwów na atraumatyczną igłę z wchłanialną nicią na kikucie trzustki. Szew został zamocowany przez górną i dolną krawędź kikuta. W tym samym czasie utworzono pętlę. Następnie, naprzeciw kikuta trzustki, wykonano gastrotomię tylnej ściany żołądka w kierunku poprzecznym. Otwór gastrotomiczny został wykonany do 1/3 obszaru nacięcia kikuta trzustki. Taka rozbieżność wielkości jest konieczna, aby zapewnić szczelność późniejszego zespolenia, ale prowadzi to do trudności z umieszczeniem kikuta trzustki w świetle żołądka. Następnie, do przedniej powierzchni trzustki przymocowano proksymalne półkole otworu gastrotomicznego. Kolejno, sondę nosowo-żołądkową, o średnicy 4,5-5,1 mm z przewodem z tworzywa sztucznego, wprowadzano przez otwór gastrotomiczny, w tylnej ścianie żołądka, do jamy brzusznej. Przewodnik został podciągnięty do najbliższego otworu sondy. Pętla uchwytu szwu została nawinięta w ten otwór, mocując go, obniżając przewód z powrotem do sondy pod kontrolą wzroku. Kikut trzustki umiarkowanie podciągnięto sondą 4-5 cm w kierunku proksymalnym, wbijając go do światła żołądka nitką, którą wszyto w proksymalny półokrąg otworu gastrotomicznego do przedniej powierzchni trzustki , kontynuując w przeciwnym kierunku wzdłuż tylnej powierzchni trzustki. W efekcie uzyskano okrężne zespolenie trzustkowo-żołądkowe szwem jednorzędowym. Pętla zatrzymująca wchłanialnego materiału została uwolniona przez usunięcie plastikowego przewodnika z sondy. Patent na wynalazek uzyskano dla proponowanej metody PGA.