Chirurgia w profilaktyce raka prącia

Obrzezanie w profilaktyce raka prącia przy użyciu prostych kleszczy Kochera. Emil Theodor Kocher studiował w Bernie, Paryżu, Berlinie i Londynie, uzyskując doktorat w Bernie w 1865 roku. W 1872 roku zastąpił Georga Alberta Lucke na stanowisku profesora chirurgii na Uniwersytecie w Bernie i dyrektora Kliniki Chirurgicznej Uniwersytetu w Bernie, stanowiska, które zajmował do 1911 roku. Jego sukcesy w dziedzinie chirurgii były w dużej mierze spowodowane udoskonaleniem instrumentów i systematycznym stosowaniem aseptyki. Przypisuje mu się wynalezienie kleszczy naczyniowych, które noszą jego imię. Uważany za najlepszego chirurga swoich czasów, został wybrany na przewodniczącego Pierwszego Międzynarodowego Kongresu Chirurgicznego (1905). W 1909 roku otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny za swoją pracę nad fizjologią, patologią i chirurgią tarczycy. Za kwotę nagrody pomógł założyć Instytut Kochera w Bernie, szkołę chirurgii, w której kształcili się wybitni chirurdzy.