Zaburzenia rytmu serca - mechanizmy brady- i tachyarytmii

Opis materiału

Zaburzenia rytmu serca (arytmie) wynikają z zaburzeń wytwarzania bodźców wywołujących skurcz kardiomiocytów. Nieprawidłowy rytm może być zbyt szybki, zbyt wolny lub nieregularny. Za utrzymanie prawidłowej akcji serca odpowiada układ bodźcotwórczo-przewodzący serca, składający się z wyspecjalizowanych kardiomiocytów. Węzeł zatokowo-przedsionkowy (SA) pełni rolę nadrzędną wobec pozostałych części tegoż układu, inicjując impuls elektryczny. Impuls ten przemieszcza się szlakami międzywęzłowymi do węzła AV oraz depolaryzuje przedsionki, tworząc załamek P na zapisie EKG. Węzeł AV (przedsionkowo-komorowy), ze względu na powolne przenoszenie się potencjału czynnościowego, nieznacznie opóźnia przenoszenie się depolaryzacji do pęczka Hisa. Pobudzenie miocytów komór następuje za pośrednictwem włókien Purkiniego. Depolaryzacja kardiomiocytów komór tworzy zespół QRS w zapisie EKG. Czas pomiędzy załamkiem P a początkiem zespołu QRS to odcinek PR - w tym czasie aktywowany jest węzeł AV oraz pęczek Hisa. Nieprawidłowości przewodzenia sygnału z przedsionków do komór objawiają się blokami przedsionkowo-komorowymi (I, II i III stopnia). Załamek T reprezentuje repolaryzację komór serca. Repolaryzacja przedsionków jest natomiast niewidoczna w zapisie EKG z powodu nakładania się na zespół QRS.

tagi: arytmia bradyarytmia tachyarytmia fizjologia układ bodźcotwórczo-przewodzący

---