Gruczolak z gruczołu Brunnera (2 z 2)

Obraz endoskopowy gruczolaka z gruczołu Brunnera. Prawidłowe gruczoły Brunnera występują w największym stężeniu w bliższej części dwunastnicy, ale są też znajdowane w początkowej części jelita czczego. Gruczoły te wydzielają lepki zasadowy płyn, który ma chronić śluzówkę dwunastnicy przed działaniem soku żołądkowego. Zawiera również glikoproteiny wiążące się ze śluzówką w celu dalszej jej ochrony. Gruczoły Brunnera wydzielają również enterogastron, hormon hamujący wydzielanie soku żołądkowego. Dokładna etiologia hiperplazji gruczołów Brunnera nie została dotąd wyjaśniona. Jedna z teorii podaje, że gruczoły są stymulowane do proliferacji przez zwiększoną produkcję kwasu solnego, jednak żadne badania nie potwierdziły tej hipotezy. Gruczolaki z gruczołów Brunnera są rzadkimi zmianami w dwunastnicy, które mogą się objawiać krwotokiem lub niedrożnością. Nie są one prawdziwymi gruczolakami tylko guzami hamartomatycznymi z minimalnym lub brakiem w ogóle potencjału nowotworzenia. Te zmiany powinny być usuwane podczas endoskopii, podobnie jak polipy, jednak resekcja chirurgiczna też jest akceptowalną formą leczenia