Diagnoza i terapia osób z chorobami neurozwyrodnieniowymi – praca z pacjentem i jego rodziną

Charakter i zakres szkolenia

Celem szkolenia będzie prezentacja wybranych aspektów pracy neuropsychologa z pacjentem z chorobą neurozwyrodnieniową oraz jego rodziną. Program szkolenia przewiduje omówienie przedstawianych treści w trzech częściach

Pierwsza część dotyczyć będzie omówienia metod diagnostycznych użytecznych w neuropsychologicznej diagnozie różnicowej zespołów otępiennych.

Druga część poświęcona będzie pracy warsztatowej związanej z analizą przypadków.

Trzecia część dotyczyć będzie omówienia oddziaływań niefarmakologicznych skierowanych do osób z MCI, osób z różnymi chorobami otępiennymi oraz opiekunów tych osób.

Uwaga!
Szkolenie to jest niezależne względem szkolenia nt. Neuropsychologiczna diagnostyka różnicowa zespołów otępiennych. Informacje dotyczące kryteriów diagnostycznych chorób otępiennych, metod przesiewowej oceny funkcji poznawczych są zawarte w w/w szkoleniu i nie będą powielane w ramach tego szkolenia. Wcześniejsze uczestnictwo w szkoleniu nt. Neuropsychologiczna diagnostyka różnicowa zespołów otępiennych jest wskazane, aczkolwiek nie obligatoryjne.

Forma zajęć

Zajęcia będą prowadzone w formie wykładu z elementami konwersatorium oraz warsztatu. Wykład będzie ilustrowany opisami przypadków. Zajęcia oparte będą o doświadczenia własne, osób prowadzących zajęcia tak w pracy indywidualnej jak i pracy z grupą osób z otępieniem.

Program szkolenia
I Ocena funkcji poznawczych i językowych w diagnostyce różnicowej zespołów otępiennych
1. Kryteria doboru metod diagnostycznych.
2. Zasady analizy i interpretacji danych z badania.
3. Ocena uwagi i pamięci operacyjnej.
4. Ocena funkcji językowych i pamięci semantycznej.
5. Ocena funkcji wzrokowo-przestrzennych.
6. Ocena praksji.
7. Ocena pamięci epizodycznej i procesu uczenia się.
8. Ocena funkcji wykonawczych.

II Analiza przypadków – wybrane problemy diagnozy różnicowej

III Niefarmakologiczne metody oddziaływań w zespołach otępiennych
1. Psychoedukacja oraz wsparcie opiekunów chorych:
zaburzenia pamięci i orientacji,
zaburzenia mowy - kontakt z chorym,
zaburzenia nastroju, apatia,
zmiany osobowości,
objawy psychotyczne i zaburzenia zachowania,
zmiana rytmu dobowego,
zaburzenia odżywiania,
zespół wypalenia u opiekunów pacjentów,
formy pomocy stosowane wobec osób opiekujących się chorymi z otępieniem.
2. Możliwości i ograniczenia terapii neuropsychologicznej u pacjentów z MCI oraz osób z otępieniem.
3. Metody oddziaływań psychologicznych u pacjentów z MCI oraz osób z otępieniem: ogólne założenia terapii w zespołach otępiennych,
interwencja w środowisku chorego,
metody postępowania terapeutycznego wsparcie chorego i jego rodziny,
metody niefarmakologiczne służące poprawie funkcji poznawczych i/lub wykorzystujące pozostałe zasoby chorego: stymulacja poznawcza,
treningi pamięci,
terapia ukierunkowana na rzeczywistość,
terapia zajęciowa,
terapia reminescencyjna,
terapia walidacyjna,
terapia oparta na oddziaływaniu na narządy zmysłów,
metody stosowane na zaawansowanych etapach choroby.