Przełyk Barretta - długi segment z wyspami szczątkowymi nabłonka płaskiego 2/24

Przełyk Barretta ze szczątkowymi wyspami nabłonka wielowarstwowego płaskiego. Wyspy nabłonka płaskiego są często widoczne podczas gastroskopii u pacjentów z przełykiem Barretta, przełyk Barretta jest stwierdzany podczas gastroskopii szczególnie u pacjentów poddawanych terapii inhibitorami pompy protonowej, w średnim wieku lub starszych, przeciętny wiek w czasie diagnozy to 55 lat. Chociaż przełyk Barretta może występować u dzieci, rzadko pojawia się u dzieci poniżej 5 roku życia. Definicja przełyku Barretta została rozwinięta znacznie w ciągu ostatnich 100 lat. W roku 1906 patolog Tileston opisał kilka przypadków pacjentów z wrzodem trawiennym przełyku, u których nabłonek obecny dookoła wrzodu, był taki, jak normalnie występujący w żołądku. Debata w ciągu ostatnich 4 dekad skupiała się na pochodzeniu anatomicznym tej śluzówkowej anomalii. Wielu badaczy, również Barrett w swojej rozprawie, opublikowanej w 1950 roku, donosił, że obraz wrzodziejących narządów podłużnych był, właściwie częścią żołądka z powodu wrodzonego krótkiego przełyku.