Metoda hybrydowa (Toupet i laparoskopowa operacja pętlowego wyłączenia żołądkowo-jelitowego)

Pacjentka jest 29-letnią kobietą ze wskaźnikiem masy ciała (BMI) wynoszącym 40,92. Pacjentka ma historię refluksu żołądkowo-przełykowego z zapaleniem przełyku stopnia C i przepukliną rozworu przełykowego typu I. Nie stwierdzono innych chorób współistniejących. Podejście chirurgiczne polegało na pętlowym wyłączeniu żołądkowo-jelitowym z 180 cm długości jelita żółciowego i związanym z tym 270-stopniowym Toupetem. 11 miesięcy po zabiegu BMI wynosił 25,92, a pacjent był całkowicie wolny od objawów refluksu. Od września 1997 r., wraz z przypadkowym stworzeniem techniki laparoskopowej operacji pętlowego wyłączenia żołądkowo-jelitowego, a obecnie trzeciej najczęściej wykonywanej procedury na świecie, zaobserwowano, że po wzroście liczby publikacji w ostatnich latach odsetek refluksu żółciowego u tych pacjentów w niektórych przypadkach sięga od 2 do 10%. Jako alternatywę dla tego efektu i powrotu masy ciała można rozważyć wykonanie fundoplikacji 360° typu Nissena resztek żołądka z wykorzystaniem wyłączonego żołądka po uwolnieniu krótkich naczyń. Podejście to przyniosło korzystne wyniki. Jednak obecnie opublikowana technika wymaga przymocowania żołądka do pozostałości, co jest wykonywane w ten sam sposób w fundoplikacji typu Toupet z podobnymi wynikami w zakresie kontroli refluksu, zapewniając zmniejszenie częstości występowania dysfagii pooperacyjnej w porównaniu z techniką Nissena. Z tego powodu uważamy, że fundoplikacja typu Toupet skutecznie łączy dwie koncepcje, zmniejszając niekorzystne skutki fundoplikacji typu 360 przy jednoczesnym zachowaniu zalet obu technik.